Ze świata nauki

Nadrzeczne lasy nie zachęcają do ich penetracji. Niektórych dojść do brzegu rzeki broni trudna do przebrnięcia plątanina pnączy, wysokich traw czy gęstych, często kolczastych krzewów, a nade wszystko gigantycznych pokrzyw. Ten nieco ponury obraz kryje w sobie jedno z najcenniejszych siedlisk przyrodniczych – nadrzeczne lasy łęgowe, oferujące wiele nieocenionych usług ekosystemowych. Niestety, w Europie zniszczeniu uległo już 95% ich potencjalnego areału. W Polsce udział siedlisk łęgowych w ogólnej powierzchni lasów wynosi zaledwie 0,39%.

Co roku, gdy rośliny zaczynają kwitnąć, powraca temat koszenia trawników – kwestia nieustannie wzbudzająca wiele emocji. O tym, czy i kiedy należy kosić tereny zielone, mówi dr Teresa Nowak z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego.

Co mają ze sobą wspólnego ropucha złota, koziorożec pirenejski czy żółw olbrzymi z Pinty? To tylko niektóre z gatunków, które w ciągu ostatnich dziesięcioleci wymarły. Aby wymieranie gatunków udało się ograniczyć, konieczne są regulacje prawne, współdziałanie międzynarodowe, a także świadomość społeczna. 3 marca na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Dzikiej Przyrody.

Badacze z Portsmouth pracują nad tym, aby przywrócić ostrygę europejską w lokalnym przybrzeżnym środowisku wodnym. Ostryga nie ma być tym razem hodowlanym przysmakiem, ale podstawą do odbudowy ekosystemu oraz narzędziem filtrowania i oczyszczania wód u brytyjskich wybrzeży.

Lampart afrykański, podgatunek lamparta plamistego, jest jednym z drapieżników, które utrzymały wysoką liczebność. Najnowsze badania pokazują, że działo się tak przez całe tysiąclecia i dlatego ten duży kot cechuje się bardzo dużym zróżnicowaniem genetycznym. Ta wyjątkowa cecha sprawia, że łatwiej przystosowuje się do życia w różnych warunkach i jest bardziej otwarty jeżeli chodzi o wybór ofiar, na które będzie polować.

Jedna czwarta gatunków pszczół aktywnych i raportowanych w latach 90. nie była odnotowana w ostatnich latach, pomimo tego, że znacząco wzrosła liczba takich raportów. Nie oznacza to, że wszystkie te gatunki wymarły, ale pewnie jest tak z wieloma z nich, a pozostałe stałych się na tyle rzadkie, że nie zauważa się ich obecności.

Życie na Ziemi to przede wszystkim rośliny. Gromadzą około 80 procent masy węgla zmagazynowanego we wszystkich organizmach żywych na Ziemi, a właśnie węgiel jest podstawą istnienia wszystkiego, co organiczne. Co ciekawe, grupy najbardziej rzucające się w oczy – jak duże zwierzęta – albo te o największej liczbie gatunków – takie jak stawonogi – wcale nie są istotną częścią ziemskiej biomasy. Człowiek jest ledwie ułamkiem jej promila.

22 maja z inicjatywy ONZ obchodzimy Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej. Z tej okazji we wszystkich regionach świata organizowane są różnego rodzaju wydarzenia podkreślające wagę należytej ochrony zasobów różnorodności biologicznej. W 2020 roku wszystkie one zostały jednak przełożone na późniejsze terminy ze względu na pandemię COVID-19. 

Organizacja Narodów Zjednoczonych ustanowiła w 1992 Międzynarodowy Dzień Bioróżnorodności Biologicznej (ang. International Day for Biological Diversity). Jego celem jest zwrócenie uwagi ludzi na postępujący w zastraszającym tempie spadek bioróżnorodności.