Ze świata nauki

Mount Everest, znany również jako Czomolungma i Sagarmāthā, wznosi się na wysokość blisko 8849 metrów nad poziomem morza w łańcuchu górskim Himalajów. Znajduje się tam aż 10 z 14 ośmiotysięczników. To najwyższe na świecie pasmo górskie przecina z północy na południe rzeka, której bieg od dawna frapował naukowców.

Wysokie szczyty Himalajów są geologicznym polem bitwy. Pod nimi zderzają się dwie płyty tektoniczne – indyjska i euroazjatycka. Do pierwszych zderzeń doszło około 60 milionów lat temu, gdy Indie, wówczas będące wyspą, wbiły się w Eurazję, wypiętrzając powierzchnię i tworząc najwyższe góry na Ziemi.

Trzęsienie ziemi w Nepalu spowodowało przesunięcie się najwyższego szczytu świata – Mount Everestu – o 3 cm w kierunku południowozachodnim. Trzęsienie ziemi miało miejsce w kwietniu 2015 roku i jego magnituda wyniosła 7,8. Bardzo silne wstrząsy spowodowały odwrócenie się dotychczasowego północno-wschodniego „kursu” góry.