Ze świata nauki

Rośliny nie mają oczu ani uszu, a jednak potrafią widzieć, słyszeć, czuć i reagować na sygnały i zagrożenia ze strony środowiska. Szczególnie wrażliwe są na silne czynniki chorobotwórcze. Umożliwiają im to białka błonowe, które potrafią wyczuć pojawienie się bakterii i różnych nacisków. Narzędziami klasycznej genetyki przebadano jak dotąd niewiele spośród tych „czujących białek” i w związku z tym wiedza na temat tego, jak działają i współpracują między sobą, jest ograniczona. Zmienić postanowił to międzynarodowy zespół biologów, który stworzył mapę sieciową dla 200 z tych białek. Mapa pokazuje, że kilka białek odgrywa kluczową rolę węzłów łączących i w spójny sposób kierujących całością. Mapa odkrywa też kilka zupełnie nowych, nieznanych interakcji. Publikacja ukazała się w tygodniu „Nature”.