Ze świata nauki

Procesy zachodzące w głębi Ziemi mają fundamentalny wpływ na kształtowanie się powierzchni naszej planety. Jednym z najciekawszych, ale zarazem skomplikowanych procesów geologicznych jest oddzielanie się fragmentów płyt tektonicznych, które może prowadzić do powstawania gór, subdukcji i innych zmian w strukturze skorupy ziemskiej. Nowe badania przeprowadzone przez międzynarodowy zespół naukowców z Uniwersytetu w Getyndze rzucają światło na dynamiczne procesy zachodzące pod Górami Zagros w regionie Kurdystanu w Iraku.

Poczucie, że kontynenty były kiedyś połączone w jeden ląd, sięga co najmniej XVI wieku, kiedy flamandzki kartograf i geograf Abraham Ortelius zaproponował tę ideę. Opracował pierwszy nowoczesny atlas: "Theatrum orbis terrarum" ("Teatr świata"). Zauważył, że linie brzegowe Ameryki oraz Europy i Afryki zdają się do siebie pasować niczym elementy układanki. Zaproponował, że kontynenty stopniowo oddalały się od siebie na skutek trzęsień ziemi i powodzi. Jednak to niemiecki naukowiec Alfred Wegener, ponad 300 lat później, rozwinął solidną hipotezę dryfu kontynentalnego.

Ocean Arktyczny i Morze Karaibskie się zamkną, a Azja zderzy się z Amerykami. Naukowa interpretacja wizji zapisanych w Apokalipsie? Nie, to naukowe przewidywania, w jaki sposób za ponad 100 mln lat większą część półkuli północnej pokryje Amazja – nowy superkontynent.