Ze świata nauki

Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu rozwinęli technikę badawczą łączącą zaawansowaną mikroskopię i uczenie maszynowe, dzięki czemu udało im się stworzyć metodę rozpoznawania gatunków pochodzących ze stanowiska Rhynie chert, liczącego ponad 400 milionów lat.

Około 17 tysięcy lat temu na ścianach jaskini Lascaux w południowej Francji nieznany nam dziś artysta namalował jelenia z niezwykle potężnym i rozłożystym porożem. Dla współczesnego obserwatora takie poroże może się wydawać zbyt duże, wręcz parodystyczne, ale w gruncie rzeczy jest to całkiem realistyczne przedstawienie zwierzęcia, które żyło w tamtym czasie na terenie całej Europy. Znamy je dzisiaj jako jeleń olbrzymi lub łoś irlandzki, Megaloceros giganteus.

Badacze znaleźli dowody na to, że już 1,3 miliona lat temu wilki żyły w stadach i dbały o swoich pobratymców, którzy cierpieli z powodu urazów.

Przed czterystu milionami lat istniały tylko dwie masy kontynentalne. Na północy Laurussia, zwana Eurameryką (współczesna Europa i Ameryka Północna), na południu Gondwana (m.in. dzisiejsza Ameryka Południowa, Afryka, Półwysep Indyjski, Antarktyda). Paleontolodzy od lat eksplorują dewońskie (sprzed 419–359 mln lat) odsłonięcia Laurussii. Badając m.in. epibionty (niewielkie organizmy żyjące na innych organizmach), odtwarzają warunki środowiskowe panujące w dawnych oceanach i morzach. Analizując ich liczebność i zróżnicowanie, można prześledzić na przykład wahania zasolenia, tempo sedymentacji, a nawet produktywność.