Ze świata nauki

Za sprawą kontaktu z pumami, część wilków z Yellowstone choruje na toksoplazmozę. Okazuje się, że choroba ta powoduje zmiany w zachowaniu wilków, dzięki którym nabywają cech typowych dla przywódcy watahy. Zakażony wilk zostaje przywódcą 46 razy częściej niż niezakażony.

Badacze znaleźli dowody na to, że już 1,3 miliona lat temu wilki żyły w stadach i dbały o swoich pobratymców, którzy cierpieli z powodu urazów.

O wilku himalajskim wiemy niewiele. Obserwacje, jakie przez ostatnie lata poczynili badacze z Uniwersytetu Oksfordzkiego, pozwoliły ustalić, że genetycznie i środowiskowo różni się od popularnego wilka szarego, dlatego że dostosował się do życia w trudnych wysokogórskich warunkach, gdzie tlenu jest znacznie mniej niż w dolinach. Jedno jest pewne – trzeba intensywnie wziąć się za ochronę tego gatunku.