Ze świata nauki

Ptaki, dinozaury, krokodyle – wszystkie te grupy zwierząt miały wspólnych przodków, potem jednak nastąpił proces różnicowania i oddzielania się od jednej linii rozwojowej. Szczegóły tego procesu stanowiły dla paleontologów sporą zagadkę, głównie ze względu na bardzo małą ilość skamielin wczesnych dinozaurów. Sytuacja ta powinna się zmienić po odkryciu Teleocratera rhadinusa. W jego znalezienie zaangażowany był także polski naukowiec.

Niedaleko plaży Broome na Półwyspie Dampier w Australii Zachodniej na dystansie 25 kilometrów rozciąga się prawdziwy prehistoryczny skarb – rejon Walmadany to tysiące odcisków stóp dinozaurów liczących ok. 130 milionów lat i dostępnych tylko podczas odpływu.
 

Wyniki najnowszych badań spowodowały ogromne zamieszanie w obecnym stanie wiedzy o dinozaurach, który mamy od prawie 130 lat. Badania wprowadzają istotne zmiany w drzewie genealogicznym gadów kopalnych: przesuwają datę i miejsce ich pojawienia się na Ziemi, a także całą klasyfikację! 

Każdy, kto interesował się w jakimś okresie swojego życia dinozaurami, zna zapewne nazwę „Pangea”. To jeden z kilku superkontynentów, które istniały w dziejach Ziemi. Próba rekonstrukcji superkontynentów zarówno minionych, jak i tych przyszłych znajduje się w sferze zainteresowań wielu badaczy. Nie da się jednak mówić o ich tworzeniu się i rozpadaniu bez przybliżenia teorii tłumaczących wędrówkę kontynentów.

Cząsteczki związków siarki, a nie jak dotychczas sądzono pyły utworzyły powłokę, która nie przepuszczając światła słonecznego, doprowadziła do wymierania kredowego i usunięcia gadów mezozoicznych z powierzchni Ziemi.

O Krasiejowie, niewielkiej miejscowości w województwie opolskim, znów usłyszał cały naukowy świat. A to za sprawą kolejnego niezwykle ważnego odkrycia w dziedzinie paleontologii. Tym razem w Krasiejowie znaleziono szczątki największego wczesnotriasowego gada latającego.

O przełomowych badaniach w dziedzinie gadów kopalnych opowiada dr Andrzej Boczarowski, pracownik Katedry Geografii Fizycznej na Wydziale Nauk o Ziemi UŚ, a także główny projektant oraz konsultant naukowo-edukacyjny Parku Nauki i Rozrywki w Krasiejowie oraz kilku innych obiektach.

Pojawiła się nowa hipoteza dotycząca wyginięcia dinozaurów i amonitów pod koniec okresu kredowego. Została zaproponowana przez zespół badaczy z Uniwersytetu Tohoku i z Instytutu Badań Meteorologicznych Japońskiej Agencji Meteorologicznej. 

Impakt sprzed 66 milionów dotknął ssaki nawet bardziej niż gady, ale dzięki wyjątkowym zdolnościom adaptacyjnym nasi praprzodkowie błyskawicznie odbudowali populację – wynika z najnowszych badań, w których wykorzystano zapisy kopalne.

21 czerwca 2016 roku o godz. 17.00 w Muzeum Śląskim w Katowicach (ul. T. Dobrowolskiego 1, sala H, poziom -4) odbędzie się wykład dr. Andrzeja Boczarowskiego pt. "Przepis na dinozaura".

W bursztynie sprzed 20 milionów lat zachowała się pchła z bakterią, która według naukowców może mogła być praprzodkiem najbardziej zabójczego zarazka w historii – prahistoryczną odmianą dżumy. Kopalna pchła została odnaleziona w kopalni bursztynu na Dominikanie, między miejscowościami Puerto Plata i Santiago. Miliony lat temu rósł tam wilgotny las tropikalny.

Zespół badawczy składający się z naukowców z Florida State University i University of Alaska Fairbanks odkrył nowy gatunek dinozaura-dziobaka. Był roślinożerny, długi na ponad 9 metrów, potrafił przetrwać długie miesiące zimowych ciemności i prawdopodobnie doświadczył śniegu.

Obchodzony 26 lutego Dzień Dinozaura jest dobrą okazją, by zastanowić się nad zagadnieniem nagłego wyginięcia dinozaurów (i innych żyjących równolegle grup zwierząt), do którego doszło ok. 66 mln lat temu.