Ze świata nauki

29 sierpnia 2022 roku miał nastąpić start rakiety Space Launch System (SLS). Początkowo został przełożony na 3 września. Drugi termin jednak również został odwołany z powodu wycieku płynnego wodoru. Od tego czasu zespół inżynierów intensywnie pracuje nad uszczelnieniem połączenia między przewodem zasilającym rakietę w płynny wodór w mobilnej wyrzutni a rakietą SLS. 

29 sierpnia 2022 roku rusza nowa misja w kierunku Księżyca. Nieprzypadkowo otrzymała imię Artemis, siostry Apolla, którego nazwę nosił słynny program lotów na Księżyc na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Jego celem było wówczas bezpieczne wylądowanie człowieka na Srebrnym Globie oraz powrót na Ziemię.

Wenus to druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu Słonecznego i trzecie pod względem jasności ciało niebieskie widoczne na niebie (po Słońcu i Księżycu). Od zarania dziejów planeta intrygowała ludzi. Była znana od czasów prehistorycznych – pojawia się już na babilońskich tabliczkach zapisanych pismem klinowym w XVI wieku p.n.e.

Wspólny projekt NASA i ESA ma na celu sprowadzenie licznych próbek z Marsa, zbieranych teraz przez łazik Perseverance, który w kolejnych latach ma być wspierany przez dwa helikoptery wzorowane na Ingenuity. Ambitny projekt został właśnie udoskonalony. Ma się zakończyć w 2033 roku.

Największy teleskop, jaki kiedykolwiek został wyniesiony w przestrzeń kosmiczną, wystartował z Europejskiego Portu Kosmicznego ESA w Gujanie Francuskiej w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, 25 grudnia 2021 roku o godzinie 13:20 (czasu środkowoeuropejskiego). Rozpoczyna się nowy rozdział w historii badania przestrzeni kosmicznej.

Po 24 grudnia 2021 roku (data startu była już kilkakrotnie przesuwana i wciąż jest niepewna) z centrum kosmicznego w Gujanie Francuskiej wystartuje rakieta Ariane 5, która wyniesie na orbitę Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, najnowocześniejszy i najpotężniejszy teleskop kosmiczny na świecie. Jego zadaniem będzie badanie kosmicznej historii Wszechświata – od naszego Układu Słonecznego po najdalsze możliwe do zaobserwowania galaktyki. 

9 i 10 sierpnia, w ciągu zaledwie 33 godzin dwie sondy kosmiczne ESA miną Wenus w niedużej odległości. To niespotykane dotąd zdarzenie umożliwi obserwację planety z różnych perspektyw jednocześnie. Jednak oba pojazdy mają zupełnie inny cel i bliskie spotkanie z naszym planetarnym sąsiadem jest tylko przystankiem i narzędziem do celu – Solar Orbiter zmierza w kierunku centrum naszego Układu Słonecznego, a BepiColombo ma na celu dotarcie do Merkurego.

W czerwcu 2020 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła oficjalną nazwę dla małego satelity asteroidy, który ma stać się pierwszym celem misji odchylania asteroidy. Satelita jest mniejszym z dwóch ciał w bliskim Ziemi systemie asteroid Didymos i będzie teraz odróżniany od swojego głównego obiektu nazwą Dimorphos.

Od ponad 15 lat sonda Europejskiej Agencji Kosmicznej obserwuje Marsa, poszukując odpowiedzi na pytania o ewolucję i obecny stan naszego najbliższego planetarnego sąsiada. Za rok na Marsie wylądować ma pierwszy europejski łazik, ale plany są znacznie ambitniejsze – wyprawa powrotna.

Dane z radaru orbitera Mars Express Europejskiej Agencji Kosmicznej wskazują na obecność wody w stanie ciekłym pod warstwami lodu i pyłu na południowym biegunie Marsa.

Trace Gas Orbiter (TGO), wspólne przedsięwzięcie Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Rosyjskiej Agencji Kosmicznej Roskosmos, pracujący w ramach misji ExoMars, przygotowuje się do swoich pierwszych obserwacji naukowych na Marsie. Będą one prowadzone w przyszłym tygodniu podczas dwóch kolejnych orbit wokół Czerwonej Planety. 

Inżynierowie i technicy pracujący przy budowie Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba pomyślnie zakończyli pierwsze ważne pomiary optyczne całkowicie zmontowanego już zwierciadła głównego teleskopu, zwanych testami środka krzywizny.

Naukowcy poddadzą dokładnym badaniom wszystkie dane dotyczące rozbicia się lądownika na Czerwonej Planecie, by uniknąć kolejnych błędów podczas misji w 2020 roku. Ale już teraz wysunęli przypuszczenie, że powodem nieudanego lądowania Schiaparellego na Marsie były błędy w oprogramowaniu.

19 października 2016 roku Europejska Agencja Kosmiczna i Rosyjska Agencja Kosmiczna Roskosmos wprowadziły na orbitę Marsa sondę ExoMars. Niestety wciąż nie wiadomo, w jakiej kondycji znajduje się lądownik Schiaparelli, który według planu miał zostać osadzony na powierzchni Czerwonej Planety. 

Sonda Schiaparelli (a właściwie demonstrator lądowania) to część wspólnej misji badawczej ExoMars 2020 Europejskiej Agencji Kosmicznej i Rosyjskiej Agencji Kosmicznej Roskosmos. Zgodnie z planem ma osiąść na powierzchni Czerwonej Planety 19 października 2016 roku. 

Po dwunastu latach przemierzania przestrzeni kosmicznej naszego Układu Słonecznego Rosetta kończy swoją misję. 30 września 2016 roku sonda opadnie na jądro komety  67P/Czuriumow-Gierasimienko