Biologia
Zachowania agresywne mają podobne podstawy neurologiczne u wielu różnych zwierząt. Przegląd badań prowadzonych na gryzoniach, ptakach i naczelnych pozwolił zauważyć jeden obwód w mózgu, który działa podczas zachowań agresywnych. Inne są natomiast dla ptaków i gryzoni, a inne dla naczelnych obwody, które odpowiadają za hamowanie takich zachowań. To niezwykle istotne, biorąc pod uwagę, że wiele badań psychiatrycznych i psychologicznych zaczyna się od badań neurologicznych u zwierząt.
Zachowania agresywne mają podobne podstawy neurologiczne u wielu różnych zwierząt. Przegląd badań prowadzonych na gryzoniach, ptakach i naczelnych pozwolił zauważyć jeden obwód w mózgu, który działa podczas zachowań agresywnych. Inne są natomiast dla ptaków i gryzoni, a inne dla naczelnych obwody, które odpowiadają za hamowanie takich zachowań. To niezwykle istotne, biorąc pod uwagę, że wiele badań psychiatrycznych i psychologicznych zaczyna się od badań neurologicznych u zwierząt.
Grafika przedstawiająca cały proces. Credit: Gibbs et al.
Glony żyjące w ocenach żywią się zwykle w procesie fotosyntezy. Geolodzy odkryli jednak gatunek żyjący 66 milionów lat temu, który zyskał zdolność przemieszczania się i najwyraźniej nauczył się jeść otaczające je bakterie. Dominował w przez cały okres załamania się klimatu po słynnym uderzeniu planetoidy, która doprowadziła do wyginięcia dinozaurów i większości gatunków lądowych i morskich. Niezwykła zdolność pomogła tym glonom przetrwać, a potem odbudować morski ekosystem.
Glony żyjące w ocenach żywią się zwykle w procesie fotosyntezy. Geolodzy odkryli jednak gatunek żyjący 66 milionów lat temu, który zyskał zdolność przemieszczania się i najwyraźniej nauczył się jeść otaczające je bakterie. Dominował w przez cały okres załamania się klimatu po słynnym uderzeniu planetoidy, która doprowadziła do wyginięcia dinozaurów i większości gatunków lądowych i morskich. Niezwykła zdolność pomogła tym glonom przetrwać, a potem odbudować morski ekosystem.
Niesporczaki to bardzo małe zwierzęta bezkręgowe, żyjące w środowiskach wodnych. Mogą przetrwać ekstremalnie wysokie i niskie temperatury, suszę, promieniowanie kosmiczne, a nawet próżnię. Teraz naukowcy odkryli nowy gatunek niesporczaków, który jest w stanie tolerować promieniowanie ultrafioletowe (UV). Promieniowanie UV w dużych dawkach jest szkodliwe, a nawet zabójcze, dlatego używa się go do usuwania wirusów i trudnych do zabicia bakterii.
Niesporczaki to bardzo małe zwierzęta bezkręgowe, żyjące w środowiskach wodnych. Mogą przetrwać ekstremalnie wysokie i niskie temperatury, suszę, promieniowanie kosmiczne, a nawet próżnię. Teraz naukowcy odkryli nowy gatunek niesporczaków, który jest w stanie tolerować promieniowanie ultrafioletowe (UV). Promieniowanie UV w dużych dawkach jest szkodliwe, a nawet zabójcze, dlatego używa się go do usuwania wirusów i trudnych do zabicia bakterii.
Komitet Noblowski ogłosił laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za rok 2020. Wspólną nagrodę otrzymali Harvey J. Alter, Michael Houghton i Charles M. Rice za odkrycie wirusa zapalenia wątroby typu C.
Komitet Noblowski ogłosił laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za rok 2020. Wspólną nagrodę otrzymali Harvey J. Alter, Michael Houghton i Charles M. Rice za odkrycie wirusa zapalenia wątroby typu C.
Nie ma jednego genu odpowiedzialnego za leworęczność. Co najmniej 41 regionów w naszych DNA jest wspólnie odpowiedzialna za to, że część osób sprawniej posługuje się lewą ręką niż prawą. Kolejnych 7 jest za to powiązana z oburęcznością.
Nie ma jednego genu odpowiedzialnego za leworęczność. Co najmniej 41 regionów w naszych DNA jest wspólnie odpowiedzialna za to, że część osób sprawniej posługuje się lewą ręką niż prawą. Kolejnych 7 jest za to powiązana z oburęcznością.
Badacze znaleźli dowody na to, że już 1,3 miliona lat temu wilki żyły w stadach i dbały o swoich pobratymców, którzy cierpieli z powodu urazów.
Badacze znaleźli dowody na to, że już 1,3 miliona lat temu wilki żyły w stadach i dbały o swoich pobratymców, którzy cierpieli z powodu urazów.
Bakterie żywiące się metanem potrafią także rozkładać jon amonowy. Bakterie, które żyją w ekstremalnych wulkanicznych warunkach, odgrywają istotną rolę w redukcji gazów cieplarnianych emitowanych w wulkanach. Ta zdolność była już znana w stosunku do metanu. Najnowsza publikacja mikrobiologów z holenderskiego Universytetu Radbouda odkrywa przed nami ich dodatkową zdolność dotyczącą jonu amonowego.
Bakterie żywiące się metanem potrafią także rozkładać jon amonowy. Bakterie, które żyją w ekstremalnych wulkanicznych warunkach, odgrywają istotną rolę w redukcji gazów cieplarnianych emitowanych w wulkanach. Ta zdolność była już znana w stosunku do metanu. Najnowsza publikacja mikrobiologów z holenderskiego Universytetu Radbouda odkrywa przed nami ich dodatkową zdolność dotyczącą jonu amonowego.
Nowy koronawirus wykorzystuje struktury w swoim RNA do infekowania komórek. Naukowcy zidentyfikowali te konfiguracje, tworząc najbardziej dokładny jak dotąd atlas genomu SARS-CoV-2.
Nowy koronawirus wykorzystuje struktury w swoim RNA do infekowania komórek. Naukowcy zidentyfikowali te konfiguracje, tworząc najbardziej dokładny jak dotąd atlas genomu SARS-CoV-2.
Toksyna, której prątek gruźlicy używa, by zaadoptować się do środowiska może być dla tej bakterii śmiertelnie niebezpieczna, jeżeli tylko uda się sztucznie utrzymać dłużej jej działanie. Gruźlica, choć w Europie prawie nie występuje, globalnie wciąż zabiera ze sobą około półtora miliona ofiar rocznie. Ponieważ coraz częściej terapia antybiotykowa okazuje się nieskuteczna, badacze szukają nowych rozwiązań.
Toksyna, której prątek gruźlicy używa, by zaadoptować się do środowiska może być dla tej bakterii śmiertelnie niebezpieczna, jeżeli tylko uda się sztucznie utrzymać dłużej jej działanie. Gruźlica, choć w Europie prawie nie występuje, globalnie wciąż zabiera ze sobą około półtora miliona ofiar rocznie. Ponieważ coraz częściej terapia antybiotykowa okazuje się nieskuteczna, badacze szukają nowych rozwiązań.
O niesporczakach mówi się bardzo często jako o zwierzętach niezniszczalnych, którym niestraszne są ani bardzo wysokie i bardzo niskie temperatury, ani długotrwałe susze, ani nawet ekspozycja na promieniowanie kosmiczne. Co kryje się za tą niezwykłą odpornością i czy na pewno nic nie jest w stanie im zaszkodzić? Na te i inne pytania odpowiada dr hab. Izabela Poprawa, prof. UŚ z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego, która od lat przygląda się niezwykłym bezkręgowcom.
O niesporczakach mówi się bardzo często jako o zwierzętach niezniszczalnych, którym niestraszne są ani bardzo wysokie i bardzo niskie temperatury, ani długotrwałe susze, ani nawet ekspozycja na promieniowanie kosmiczne. Co kryje się za tą niezwykłą odpornością i czy na pewno nic nie jest w stanie im zaszkodzić? Na te i inne pytania odpowiada dr hab. Izabela Poprawa, prof. UŚ z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego, która od lat przygląda się niezwykłym bezkręgowcom.