Biologia
Mikroorganizmy, w tym szkodliwe bakterie, przemieszczają się na globalne odległości wraz z masami powietrza, które podnoszą się w strefie międzyzwrotnikowej i poruszają się w dolnych warstwach atmosfery. Zjawisko może mieć niebagatelny wpływ na bezpieczeństwo i zmiany środowiskowe.
Mikroorganizmy, w tym szkodliwe bakterie, przemieszczają się na globalne odległości wraz z masami powietrza, które podnoszą się w strefie międzyzwrotnikowej i poruszają się w dolnych warstwach atmosfery. Zjawisko może mieć niebagatelny wpływ na bezpieczeństwo i zmiany środowiskowe.
W Kalifornii odkryto nowy gatunek krocionoga, czyli drobnego pożeracza martwych roślin, z których wytwarza glebę. Illacme socal to kilkucentymetrowy, biały wij, który robi wrażenie dopiero pod mikroskopem – pochwalić się może aż 486 nogami.
W Kalifornii odkryto nowy gatunek krocionoga, czyli drobnego pożeracza martwych roślin, z których wytwarza glebę. Illacme socal to kilkucentymetrowy, biały wij, który robi wrażenie dopiero pod mikroskopem – pochwalić się może aż 486 nogami.
Zbiorowisko chwastów segetalnych na trzyletnim odłogu – potencjalny wzorzec dla składu tzw. łąk kwietnych w miastach | fot. Teresa Nowak
Półnaturalne zbiorowiska roślinne, na których składzie można wzorować się komponując trawniki w miastach | fot. Teresa Nowak
Osiedlowy trawnik ze słabiej regenerującymi się trawami po bardzo niskim koszeniu, którego luki wypełniły głównie gatunki z rodziny bobowatych (koniczyna biała, komonica zwyczajna, koniczyna łąkowa) o niskim, płożącym pokroju oraz babka lancetowata | fot. Teresa Nowak
Co roku, gdy rośliny zaczynają kwitnąć, powraca temat koszenia trawników – kwestia nieustannie wzbudzająca wiele emocji. O tym, czy i kiedy należy kosić tereny zielone, mówi dr Teresa Nowak z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego.
Co roku, gdy rośliny zaczynają kwitnąć, powraca temat koszenia trawników – kwestia nieustannie wzbudzająca wiele emocji. O tym, czy i kiedy należy kosić tereny zielone, mówi dr Teresa Nowak z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego.
Prof. dr hab. Karina Wieczorek | fot. Dominik Chłond
Są organizmy, które występują wszędzie na Ziemi, a niektóre z nich potrafią nawet przetrwać w przestrzeni kosmicznej, tak jak niesporczaki. Kto z nas mógłby jednak przypuszczać, że na Svalbardzie, w strefie klimatu polarnego, oprócz reniferów, lisów i niedźwiedzi polarnych można przy odrobinie szczęścia spotkać... mszyce? Podobnie jak nasze rodzime gatunki, aby przetrwać, rozmnażają się i żerują na roślinach żywicielskich. Na tym podobieństwa się kończą. Co je wyróżnia? To pytanie zadała sobie prof. dr hab. Karina Wieczorek z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego.
Są organizmy, które występują wszędzie na Ziemi, a niektóre z nich potrafią nawet przetrwać w przestrzeni kosmicznej, tak jak niesporczaki. Kto z nas mógłby jednak przypuszczać, że na Svalbardzie, w strefie klimatu polarnego, oprócz reniferów, lisów i niedźwiedzi polarnych można przy odrobinie szczęścia spotkać... mszyce? Podobnie jak nasze rodzime gatunki, aby przetrwać, rozmnażają się i żerują na roślinach żywicielskich. Na tym podobieństwa się kończą. Co je wyróżnia? To pytanie zadała sobie prof. dr hab. Karina Wieczorek z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego.
Naukowcy sugerują, że włosy siwieją, ponieważ komórki produkujące pigment zatrzymują się w mieszku włosowym.
Naukowcy sugerują, że włosy siwieją, ponieważ komórki produkujące pigment zatrzymują się w mieszku włosowym.
Niemieccy zoolodzy zbadali wąsy na trąbie słonia. Okazało się, że są zupełnie inne – anatomicznie i funkcjonalnie – niż wąsy innych ssaków. Nie są tak unerwione, przez co słonie nie posługują się nimi do badania otoczenia. Są za to zlateralizowane – różnią się z prawej i lewej strony. Prawdopodobnie słonie używają ich jako dodatkowych czujników przy chwytaniu przedmiotów.
Niemieccy zoolodzy zbadali wąsy na trąbie słonia. Okazało się, że są zupełnie inne – anatomicznie i funkcjonalnie – niż wąsy innych ssaków. Nie są tak unerwione, przez co słonie nie posługują się nimi do badania otoczenia. Są za to zlateralizowane – różnią się z prawej i lewej strony. Prawdopodobnie słonie używają ich jako dodatkowych czujników przy chwytaniu przedmiotów.
13 czerwca 2023 roku o godz. 17.30 w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie (ul. Sosnowa 5) odbędzie się 85. spotkanie Klubu Myśli Ekologicznej. Gościem wydarzenia będzie dr hab. Wiktor Kotowski, prof. UW – biolog, specjalista w zakresie ekologii mokradeł oraz metod ich ochrony i restytucji przyrodniczej, współzałożyciel Centrum Ochrony Mokradeł.
13 czerwca 2023 roku o godz. 17.30 w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie (ul. Sosnowa 5) odbędzie się 85. spotkanie Klubu Myśli Ekologicznej. Gościem wydarzenia będzie dr hab. Wiktor Kotowski, prof. UW – biolog, specjalista w zakresie ekologii mokradeł oraz metod ich ochrony i restytucji przyrodniczej, współzałożyciel Centrum Ochrony Mokradeł.
Historia kolorowych motyli dziennych zaczyna 100 milionów lat temu w Ameryce Północnej. Od tego czas rozprzestrzeniły się na całej Ziemi, kilkanaście milionów lat spędziły nawet na Antarktydzie. Ich ewolucja długo nie była jednak dla nauki czytelna, ponieważ trudno jest o ich paleontologiczne ślady. Najnowsze wspólne badania naukowców z całego świata zmieniają tę sytuację.
Historia kolorowych motyli dziennych zaczyna 100 milionów lat temu w Ameryce Północnej. Od tego czas rozprzestrzeniły się na całej Ziemi, kilkanaście milionów lat spędziły nawet na Antarktydzie. Ich ewolucja długo nie była jednak dla nauki czytelna, ponieważ trudno jest o ich paleontologiczne ślady. Najnowsze wspólne badania naukowców z całego świata zmieniają tę sytuację.
22 maja na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej. Hasło na 2023 rok brzmi: „Od porozumienia do działania: przywrócenie różnorodności biologicznej”.
22 maja na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej. Hasło na 2023 rok brzmi: „Od porozumienia do działania: przywrócenie różnorodności biologicznej”.
Wyniki najnowszych badań sugerują, że nasz gatunek nie pochodzi z jednego konkretnego miejsca w Afryce. Najpewniej Homo sapiens wyłonił się z kilku różnych populacji, których przedstawiciele przez tysiące lat wchodzili ze sobą w bliższe związki.
Wyniki najnowszych badań sugerują, że nasz gatunek nie pochodzi z jednego konkretnego miejsca w Afryce. Najpewniej Homo sapiens wyłonił się z kilku różnych populacji, których przedstawiciele przez tysiące lat wchodzili ze sobą w bliższe związki.